Жураве́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Жураве́ц
Р. Жураўца́
Д. Жураўцу́
В. Жураве́ц
Т. Жураўцо́м
М. Жураўцы́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)