Жукаве́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Жукаве́ц
Р. Жукаўца́
Д. Жукаўцу́
В. Жукаве́ц
Т. Жукаўцо́м
М. Жукаўцы́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)