Жалвіне́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Жалвіне́ц
Р. Жалвінца́
Д. Жалвінцу́
В. Жалвіне́ц
Т. Жалвінцо́м
М. Жалвінцы́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)