Жаві́ннік

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Жаві́ннік
Р. Жаві́нніка
Д. Жаві́нніку
В. Жаві́ннік
Т. Жаві́ннікам
М. Жаві́нніку

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)