Ермако́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ермако́ўка
Р. Ермако́ўкі
Д. Ермако́ўцы
В. Ермако́ўку
Т. Ермако́ўкай
Ермако́ўкаю
М. Ермако́ўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)