Елаве́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Елаве́ц
Р. Елаўца́
Д. Елаўцу́
В. Елаве́ц
Т. Елаўцо́м
М. Елаўцы́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)