Езула́тка

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз.
Н. Езула́тка
Р. Езула́тка
Д. Езула́тку
В. Езула́тка
Т. Езула́ткам
М. Езула́тку

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)