Ду́шава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ду́шава
Р. Ду́шава
Д. Ду́шаву
В. Ду́шава
Т. Ду́шавам
М. Ду́шаве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)