Дуле́бня

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дуле́бня
Р. Дуле́бні
Д. Дуле́бні
В. Дуле́бню
Т. Дуле́бняй
Дуле́бняю
М. Дуле́бні

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)