Дуко́ра

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дуко́ра
Р. Дуко́ры
Д. Дуко́ры
В. Дуко́ру
Т. Дуко́рай
Дуко́раю
М. Дуко́ры

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)