Ду́каўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ду́каўка
Р. Ду́каўкі
Д. Ду́каўцы
В. Ду́каўку
Т. Ду́каўкай
Ду́каўкаю
М. Ду́каўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)