Дуб’ё́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дуб’ё́
Р. Дуб’я
Д. Дуб’ю
В. Дуб’ё́
Т. Дуб’ё́м
М. Дуб’і

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)