Ду́біца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ду́біца
Р. Ду́біцы
Д. Ду́біцы
В. Ду́біцу
Т. Ду́біцай
Ду́біцаю
М. Ду́біцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)