Дубні́цкае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Дубні́цкае
Р. Дубні́цкага
Д. Дубні́цкаму
В. Дубні́цкае
Т. Дубні́цкім
М. Дубні́цкім

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)