Дубні́ца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дубні́ца
Р. Дубні́цы
Д. Дубні́цы
В. Дубні́цу
Т. Дубні́цай
Дубні́цаю
М. Дубні́цы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)