Ду́бніца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ду́бніца
Р. Ду́бніцы
Д. Ду́бніцы
В. Ду́бніцу
Т. Ду́бніцай
Ду́бніцаю
М. Ду́бніцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)