Дублі́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дублі́н
Р. Дубліна́
Д. Дубліну́
В. Дублі́н
Т. Дубліно́м
М. Дубліне́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)