Дубе́йкава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дубе́йкава
Р. Дубе́йкава
Д. Дубе́йкаву
В. Дубе́йкава
Т. Дубе́йкавам
М. Дубе́йкаве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)