Ду́бае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Ду́бае
Р. Ду́бага
Д. Ду́баму
В. Ду́бае
Т. Ду́бым
М. Ду́бым

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)