Дубаві́ца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дубаві́ца
Р. Дубаві́цы
Д. Дубаві́цы
В. Дубаві́цу
Т. Дубаві́цай
Дубаві́цаю
М. Дубаві́цы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)