Дубаве́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дубаве́ц
Р. Дубаўца́
Д. Дубаўцу́
В. Дубаве́ц
Т. Дубаўцо́м
М. Дубаўцы́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)