Дрэ́тунь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. Дрэ́тунь
Р. Дрэ́туні
Д. Дрэ́туні
В. Дрэ́тунь
Т. Дрэ́тунню
М. Дрэ́туні

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)