Дра́чкава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дра́чкава
Р. Дра́чкава
Д. Дра́чкаву
В. Дра́чкава
Т. Дра́чкавам
М. Дра́чкаве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)