До́ўбізна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. До́ўбізна
Р. До́ўбізны
Д. До́ўбізне
В. До́ўбізну
Т. До́ўбізнай
До́ўбізнаю
М. До́ўбізне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)