До́бруш

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. До́бруш
Р. До́бруша
Д. До́брушу
В. До́бруш
Т. До́брушам
М. До́брушы

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)