Дзяні́с

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Дзяні́с Дзяні́сы
Р. Дзяні́са Дзяні́саў
Д. Дзяні́су Дзяні́сам
В. Дзяні́са Дзяні́саў
Т. Дзяні́сам Дзяні́самі
М. Дзяні́се Дзяні́сах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)