Дзяньгу́бка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дзяньгу́бка
Р. Дзяньгу́бкі
Д. Дзяньгу́бцы
В. Дзяньгу́бку
Т. Дзяньгу́бкай
Дзяньгу́бкаю
М. Дзяньгу́бцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)