Дзямі́даўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дзямі́даўка
Р. Дзямі́даўкі
Д. Дзямі́даўцы
В. Дзямі́даўку
Т. Дзямі́даўкай
Дзямі́даўкаю
М. Дзямі́даўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)