Дзевяні́ца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дзевяні́ца
Р. Дзевяні́цы
Д. Дзевяні́цы
В. Дзевяні́цу
Т. Дзевяні́цай
Дзевяні́цаю
М. Дзевяні́цы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)