Даўбнё́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Даўбнё́ва
Р. Даўбнё́ва
Д. Даўбнё́ву
В. Даўбнё́ва
Т. Даўбнё́вам
М. Даўбнё́ве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)