Даўбаро́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Даўбаро́ва
Р. Даўбаро́ва
Д. Даўбаро́ву
В. Даўбаро́ва
Т. Даўбаро́вам
М. Даўбаро́ве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)