Дамуці́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дамуці́
Р. Дамуцё́ў
Д. Дамуця́м
В. Дамуці́
Т. Дамуця́мі
М. Дамуця́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)