Дабры́ца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дабры́ца
Р. Дабры́цы
Д. Дабры́цы
В. Дабры́цу
Т. Дабры́цай
Дабры́цаю
М. Дабры́цы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)