Дабры́ня

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Дабры́ня Дабры́ні
Р. Дабры́ні Дабры́няў
Д. Дабры́ню Дабры́ням
В. Дабры́ню Дабры́няў
Т. Дабры́нем Дабры́нямі
М. Дабры́ню Дабры́нях

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)