Гро́наў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Гро́наў
Р. Гро́нава
Д. Гро́наву
В. Гро́наў
Т. Гро́навам
М. Гро́наве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)