Го́рніца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Го́рніца
Р. Го́рніцы
Д. Го́рніцы
В. Го́рніцу
Т. Го́рніцай
Го́рніцаю
М. Го́рніцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)