Гедымі́н

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Гедымі́н Гедымі́ны
Р. Гедымі́на Гедымі́наў
Д. Гедымі́ну Гедымі́нам
В. Гедымі́на Гедымі́наў
Т. Гедымі́нам Гедымі́намі
М. Гедымі́не Гедымі́нах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)