Гайко́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Гайко́ўка
Р. Гайко́ўкі
Д. Гайко́ўцы
В. Гайко́ўку
Т. Гайко́ўкай
Гайко́ўкаю
М. Гайко́ўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)