Віры́шча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Віры́шча
Р. Віры́шча
Д. Віры́шчу
В. Віры́шча
Т. Віры́шчам
М. Віры́шчы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)