Віры́чаў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Віры́чаў
Р. Віры́чава
Д. Віры́чаву
В. Віры́чаў
Т. Віры́чавам
М. Віры́чаве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)