Ві́ндхук

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ві́ндхук
Р. Ві́ндхука
Д. Ві́ндхуку
В. Ві́ндхук
Т. Ві́ндхукам
М. Ві́ндхуку

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)