Вярбі́чаў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вярбі́чаў
Р. Вярбі́чава
Д. Вярбі́чаву
В. Вярбі́чаў
Т. Вярбі́чавам
М. Вярбі́чаве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)