Вярбо́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Вярбо́ўка
Р. Вярбо́ўкі
Д. Вярбо́ўцы
В. Вярбо́ўку
Т. Вярбо́ўкай
Вярбо́ўкаю
М. Вярбо́ўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)