Вярба́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Вярба́
Р. Вярбы́
Д. Вярбе́
В. Вярбу́
Т. Вярбо́й
Вярбо́ю
М. Вярбе́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)