Вязо́вец

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вязо́вец
Р. Вязо́ўца
Д. Вязо́ўцу
В. Вязо́вец
Т. Вязо́ўцам
М. Вязо́ўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)