Во́ткуп

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Во́ткуп
Р. Во́ткупа
Д. Во́ткупу
В. Во́ткуп
Т. Во́ткупам
М. Во́ткупе

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)