Во́йткава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Во́йткава
Р. Во́йткава
Д. Во́йткаву
В. Во́йткава
Т. Во́йткавам
М. Во́йткаве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)