Во́йтава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Во́йтава
Р. Во́йтава
Д. Во́йтаву
В. Во́йтава
Т. Во́йтавам
М. Во́йтаве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)