Во́бруб

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Во́бруб
Р. Во́бруба
Д. Во́брубу
В. Во́бруб
Т. Во́брубам
М. Во́брубе

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)