Ветахмо́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ветахмо́
Р. Ветахма́
Д. Ветахму́
В. Ветахмо́
Т. Ветахмо́м
М. Ветахме́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)